Στο καφενείον "Η ΕΛΛΑΣ" οι θεατρίνοι
μ' ασετυλίνη και κεριά
την Γκόλφω παίζουν στα παιδιά
με φουστανέλες δανεικές
και δάκρυ πληρωμένο δυο αυγά
και τρεις δραχμές, περάστε κόσμε!
μ' ασετυλίνη και κεριά
την Γκόλφω παίζουν στα παιδιά
με φουστανέλες δανεικές
και δάκρυ πληρωμένο δυο αυγά
και τρεις δραχμές, περάστε κόσμε!
Έτσι ακριβώς είναι και η φετινή προεκλογική περίοδος. Γελοία, με πολιτικούς θεατρίνους, που παίζουν με κονδύλια δανεικά (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Και με τεράστια έλλειψη ταλέντου, αναπαριστούν μια μεταμοντέρνα Γκόλφω: το δράμα του μικρού και αθώου πολιτικού, που -οϊμέ!- αναγκάστηκε να υπογράψει μνημόνια και συναφή.
Όχι βρε, οι Παπανδρεοσαμαροβενιζελοκαρατζαφέρηδες δε θέλανε να το υπογράψουν. Αυτή η κακούλα η Μέρκελ φταίει, που τους εκβίασε. Όσο για σκάνδαλα, μίζες, υποβρύχια, Siemens, Βατοπέδια; Νερό κι αλάτι ρε παιδιά! Έχουν αυτά τώρα σημασία; Εδώ απαιτείται "εθνική ενότητα και συνεργασία". Γιατί τρωγόμαστε λοιπόν, εμείς οι Έλληνες, ο βρωμολαός; Μόνο να τεμπελιάζουμε ξέρουμε και να ζητάμε αυξήσεις. Κι αυτά τα μαύρα σκυλιά οι αριστεροί; Πουλημένοι όλοι, ουστ! Αυτοί μας έφεραν εδώ, γιατί παλέψανε για αυξήσεις του ενός κουλουριού - άκουσον, άκουσον!- τη μέρα.
Βρε, δε μας παρατάτε; Οκ, το ότι δεν έχετε τσίπα κι αξιοπρέπεια το έχουμε καταλάβει, χρόνια τώρα. Το ότι δεν τρώμε κουτόχορτο, το πιάσατε ή ακόμα; Κι όσα χρόνια σας ψήφιζε ο ελληνικός λαός δεν το έκανε από ηλιθιότητα (στην πλειοψηφία του τουλάχιστον). Το έκανε λόγω βολέματος. Ναι, γούσταρε να στέλνει τα παιδιά του στο πανεπιστήμιο, τη στιγμή που το εκπαιδευτικό σύστημα έπρεπε να τα ξαναστείλει στην Α' Δημοτικού. Γούσταρε να παίρνει διακοποδάνειο, στεγαστικό, καταναλωτικό και 10 κάρτες με όρους "προνομιακούς", γιατί μεγάλωσε σε σπίτια που μέτραγαν κάθε δραχμή για να βγει ο μήνας. Γούσταρε να διορίζει τα παιδιά του στο δημόσιο, γιατί πίστευε ότι είναι για καλό.
Όταν εσείς λοιπόν, καλοί μου "πολιτικοί", που μόνο να ντροπιάζεται μια τόσο ουσιώδη λέξη ξέρετε, υποσχόσασταν ότι όλα τα παραπάνω θα συνεχίσουν να υπάρχουν εις τους αιώνας των αιώνων, όσο κι αν προσπαθείτε να μας πείσετε για την ενοχή μας, εσείς φταίτε. Όταν μια παράσταση είναι κακή, φταίει ο θεατρίνος, όσο κακό κι αν είναι το κοινό. Δικαιολογίες τύπου "ήταν βαρύ το γήπεδο" είναι περιττές.
Γι αυτό "Λαέ μου ευκολόπιστε και πάντα προδομένε" (Δ. Σολωμός), τα μάτια σου δεκατέσσερα σ' αυτές τις εκλογές. Τελευταία σου ευκαιρία είναι. Όχι για να μείνεις ή να φύγεις από την Ε.Ε. Αυτό δε μπορώ να το προβλέψω, ή να το κρίνω με τον οποιοδήποτε τρόπο. Είναι τελευταία ευκαιρία για να κρατήσεις την αξιοπρέπεια και την εθνική ταυτότητά σου. Και πρόσεξε, εθνική, όχι εθνικιστική. Μην ακούς τη φωνή μερικών φασιστοειδών αρχαιολατρών, μα ούτε και των δήθεν προοδευτικών του κάθε χώρου, που σε θέλουν νούμερο σε αριθμούς πωλήσεων πολυεθνικών. Ψήφισε και ξαναψήφισε μέχρι ν' ακούσεις τη δική σου τη φωνή, τη δική σου έκφραση. Και τότε, φώναξε κι εσύ μαζί της. Στήριξε τη δημοκρατία σου, την κατάδική σου δημοκρατία.
Κλείνω με μια παράφραση του επιλόγου του "Κατά Ερατοσθένους" του Λυσία.
"ἀκηκόατε, ἑωράκατε, πεπόνθατε, ἔχετε: ψηφίζετε."
(έχετε ακούσει, έχετε δει, έχετε πάθει, τους έχετε, ψηφίστε!".
