Το είδα στις τουαλέτες μιας καφετέριας και μου φάνηκε έξυπνο. Αφού στο κάτω-κάτω, αλήθεια είναι. Σε νοιάζει αν το φόρεμα που φοράει η γκόμενα στο απέναντι τραπέζι που σε κοιτάει, είναι Versace, Chanel ή κάνει 30 ευρώ και το πήρε από το ZARA; Αφού εν τέλει, να της το βγάλεις θες.
Ειλικρινά, το παρακάναμε τα τελευταία χρόνια με τις μάρκες. Και το ερώτημα είναι, γιατί; Αφού ουσιαστικά, η ποιοτική τους διαφορά είναι πολύ μικρή σε σχέση με ένα ρούχο βιοτεχνίας των 50-100 ευρώ. Γιατί να το πληρώσεις 300; Πραγματικά, μου φαίνεται ντροπή να κρατάς μια τσάντα ή να φοράς ένα μπουφάν στο δρόμο που βλέπουν όλοι πως το πλήρωσες πανάκριβα, ενώ άλλοι γύρω μας δεν έχουν ούτε τα προς το ζην. Ας μη συζητήσω δε για την αισθητική πολλών δημιουργιών της... υψηλής ραπτικής. Ώρες-ώρες αυτοί οι σχεδιαστές με κάνουν να πιστεύω πως, επειδή στην πλειοψηφία τους είναι γκέι, μισούν τόοοοοσο πολύ τις γυναίκες που θέλουν να τις βασανίζουν με εξαντλητικές δίαιτες και παπούτσια-σκαλοπάτια, αλλά και να τις γελοιοποιούν με ρούχα ραμμένα για τσίρκο, κι όχι για τη δουλειά, τη βόλτα ή έστω τη δεξίωση του πρέσβεως (εκεί με τα ωραία σοκολατάκια, που σιγά μη φας δηλαδή, γιατί θα παχύνεις και δεν θα σου κάνει το πανάκριβο φόρεμα και θα κλαις τα λεφτά σου, κι άντε πάλι λίστα αναμονής 3 μήνες για να πάρεις καινούριο από τον τάδε οίκο μόδας, που ντύνει και τη Lady Gaga).
Εντάξει, να το δεχτώ, δεν γίνεται να κυκλοφορούμε και όπως-όπως. Αλλά είναι επίσης αλήθεια, πως αν αγοράσουμε ύφασμα της επιλογής μας και ράψουμε ένα ρούχο σε μοδίστρα, πρώτον είναι ακριβώς όπως το θέλουμε και όχι στο περίπου, δεύτερον είναι ακριβώς ραμμένο στα μέτρα μας, συνεπώς μας ταιριάζει περισσότερο και τέλος είναι σαφώς πιο οικονομικό από τα ρούχα-φίρμες. Πολύ σημαντικό επίσης, κατ' αυτό τον τρόπο στηρίζεις την τοπική οικονομία και όχι τον άρρωστο υπερκαταναλωτισμό που προσπαθούν να μας επιβάλλουν.
Δεν είναι λοιπόν, σε τελική ανάλυση, λίγο πασέ να φοράς ρούχα-φίρμες και μάλιστα από αυτά που μόνο φωτεινά λαμπιόνια δεν έχουν, για να τονίσουν το όνομα του οίκου μόδας; Δε νομίζω πως υπάρχουν πια πολλοί σώφρονες άνθρωποι που εντυπωσιάζονται από αυτού του είδους την επίδειξη. Σε πολλές περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε καν αν πρόκειται για αυθεντικό ή απομίμηση και αυτό που σίγουρα αποκομίζουμε είναι πως πρόκειται για άτομα ολίγον εκτός τόπου και χρόνου.
Προσωπικά, θα έρθω να συμφωνήσω με την παρακάτω ρήση του Jean Cocteau, με την οποία και καληνυχτίζω.
“The prettiest dresses are worn to be taken off.”
Καλή σας νύχτα.
