Καλημέρα σε όλους.
1 του Δεκέμβρη σήμερα, κι η αναμονή για τα Χριστούγεννα όλο και μεγαλώνει. Κάπως πρώιμα κατά την άποψή μου, αλλά τι να κάνουμε. Σε λίγο για να κινηθεί η αγορά θα αρχίζουμε το στόλισμα απ' το Δεκαπενταύγουστο.
Όπως και να χει, δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι κάθε Χριστούγεννα κάνουμε όλοι βαρύγδουπες δηλώσεις περί φιλανθρωπίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και φτώχειας. Ευχόμαστε κι ορκιζόμαστε στον εαυτό και τους γύρω μας ότι φέτος θα αλλάξουμε τα πράγματα, φέτος θα γίνουμε παραγωγικοί, θα αγαπάμε και θα βοηθάμε το συνάνθρωπο σε ανάγκη.
Αμ δε! Τόσα χρόνια λέμε και ακούμε τα ίδια πράγματα. Και μετά, αφού έχουμε ησυχάσει τον εαυτό μας πως βοηθήσαμε, ξεσκίζουμε τα λουκάνικα και τις γαλοπούλες γεμιστές, χωρίς καμία ενοχή. Δε λέω, καλά και τα Χριστούγεννα, και τα δώρα, και το φαγητό, κι οι φίλοι κι οι παρέες, αλλά ας γίνουμε και λίγο φιλάνθρωποι. Με την πραγματική έννοια της λέξης. Φίλος + άνθρωπος, φίλος του ανθρώπου εν ολίγοις.
Θα αδικούσαμε ποτέ έναν πραγματικό μας φίλο; Θα τον αφήναμε μόνο στην ανάγκη; Ας μετονομάσουμε λοιπόν από φέτος το φίλο μας από Γιώργο, Γιάννη, Τάκη σε Άνθρωπο. Με το Α κεφαλαίο.
Το πρόβλημα είναι πως οι ανάγκες φέτος είναι ακόμα μεγαλύτερες. Σήμερα ένας 13χρονος μαθητής στο Ηράκλειο λιποθύμησε στο σχολείο από την ασιτία. Η οικογένειά του δεν μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα. Κι ας κοιτάξουμε λίγο καλύτερα στα προαύλια των σχολείων μας. Το κλασικό ταπεράκι που δίνουν οι μανάδες στο σπίτι και κάποτε το φτύναμε -χα!- ξαναγύρισε. Η εκδίκηση του ταπερακίου. Κι ακόμα, έξω από τα σούπερ μάρκετ κάνει ουρά ο κόσμος και περιμένει να βγουν τα ληγμένα γάλατα και τα μπαγιάτικα ψωμιά μπας και λαδώσει λίγο το αντεράκι του.
Όλα αυτά είναι απλά τραγικά. Κι οι προβλέψεις για το μέλλον (των οικονομικών αναλυτών, όχι της Λίτσας Πατέρα) είναι ακόμα πιο μαύρες και δυσοίωνες. Τι να κάνουμε λοιπόν αυτά τα Χριστούγεννα; Πώς να συνεισφέρουμε; Θα πω το κλασικό των καθηγητών θρησκευτικών: Από το υστέρημά μας.
Κλείνω με το πιο ανθρωπιστικό τραγούδι που υπάρχει κατά την ταπεινή μου άποψη, και με μερικούς συνδέσμους φορέων που πραγματικά χρειάζονται τη βοήθειά όλων μας.
Άντε και καλά Χριστούγεννα!
http://www.youtube.com/watch?v=DFvkhzkS4bw
Η κιβωτός του κόσμου
http://www.kivotostoukosmou.org/kivotos/
Το χαμόγελο του παιδιού
http://www.hamogelo.gr/
Ελπίδα
http://www.elpida.org/
ΚΕΘΕΑ
http://www.kethea.gr/el-gr/%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%AE%CF%83%CF%89.aspx
Unicef
http://www.unicef.org/
Action Aid
http://www.actionaid.org/?intl=
Γιατροί χωρίς σύνορα
http://www.msf.gr/
Ερμής
http://www.amea.gr/
Διεθνής Αμνηστία
http://www.amnesty.org.gr/
Ακόμη, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης, σε συνεργασία με τα σούπερ μάρκετ "Βασιλόπουλος" συλλέγουν τρόφιμα που θα μοιραστούν στους άπορους τις μέρες των Χριστουγέννων. Όποιος θέλει λοιπόν, πάει στο σούπερ μάρκετ, αγοράζει ότι θέλει σε ότι ποσότητα θέλει και το αφήνει στον ειδικό χώρο.
1 του Δεκέμβρη σήμερα, κι η αναμονή για τα Χριστούγεννα όλο και μεγαλώνει. Κάπως πρώιμα κατά την άποψή μου, αλλά τι να κάνουμε. Σε λίγο για να κινηθεί η αγορά θα αρχίζουμε το στόλισμα απ' το Δεκαπενταύγουστο.
Όπως και να χει, δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι κάθε Χριστούγεννα κάνουμε όλοι βαρύγδουπες δηλώσεις περί φιλανθρωπίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και φτώχειας. Ευχόμαστε κι ορκιζόμαστε στον εαυτό και τους γύρω μας ότι φέτος θα αλλάξουμε τα πράγματα, φέτος θα γίνουμε παραγωγικοί, θα αγαπάμε και θα βοηθάμε το συνάνθρωπο σε ανάγκη.
Αμ δε! Τόσα χρόνια λέμε και ακούμε τα ίδια πράγματα. Και μετά, αφού έχουμε ησυχάσει τον εαυτό μας πως βοηθήσαμε, ξεσκίζουμε τα λουκάνικα και τις γαλοπούλες γεμιστές, χωρίς καμία ενοχή. Δε λέω, καλά και τα Χριστούγεννα, και τα δώρα, και το φαγητό, κι οι φίλοι κι οι παρέες, αλλά ας γίνουμε και λίγο φιλάνθρωποι. Με την πραγματική έννοια της λέξης. Φίλος + άνθρωπος, φίλος του ανθρώπου εν ολίγοις.
Θα αδικούσαμε ποτέ έναν πραγματικό μας φίλο; Θα τον αφήναμε μόνο στην ανάγκη; Ας μετονομάσουμε λοιπόν από φέτος το φίλο μας από Γιώργο, Γιάννη, Τάκη σε Άνθρωπο. Με το Α κεφαλαίο.
Το πρόβλημα είναι πως οι ανάγκες φέτος είναι ακόμα μεγαλύτερες. Σήμερα ένας 13χρονος μαθητής στο Ηράκλειο λιποθύμησε στο σχολείο από την ασιτία. Η οικογένειά του δεν μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα. Κι ας κοιτάξουμε λίγο καλύτερα στα προαύλια των σχολείων μας. Το κλασικό ταπεράκι που δίνουν οι μανάδες στο σπίτι και κάποτε το φτύναμε -χα!- ξαναγύρισε. Η εκδίκηση του ταπερακίου. Κι ακόμα, έξω από τα σούπερ μάρκετ κάνει ουρά ο κόσμος και περιμένει να βγουν τα ληγμένα γάλατα και τα μπαγιάτικα ψωμιά μπας και λαδώσει λίγο το αντεράκι του.
Όλα αυτά είναι απλά τραγικά. Κι οι προβλέψεις για το μέλλον (των οικονομικών αναλυτών, όχι της Λίτσας Πατέρα) είναι ακόμα πιο μαύρες και δυσοίωνες. Τι να κάνουμε λοιπόν αυτά τα Χριστούγεννα; Πώς να συνεισφέρουμε; Θα πω το κλασικό των καθηγητών θρησκευτικών: Από το υστέρημά μας.
Κλείνω με το πιο ανθρωπιστικό τραγούδι που υπάρχει κατά την ταπεινή μου άποψη, και με μερικούς συνδέσμους φορέων που πραγματικά χρειάζονται τη βοήθειά όλων μας.
Άντε και καλά Χριστούγεννα!
http://www.youtube.com/watch?v=DFvkhzkS4bw
Η κιβωτός του κόσμου
http://www.kivotostoukosmou.org/kivotos/
Το χαμόγελο του παιδιού
http://www.hamogelo.gr/
Ελπίδα
http://www.elpida.org/
ΚΕΘΕΑ
http://www.kethea.gr/el-gr/%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%AE%CF%83%CF%89.aspx
Unicef
http://www.unicef.org/
Action Aid
http://www.actionaid.org/?intl=
Γιατροί χωρίς σύνορα
http://www.msf.gr/
Ερμής
http://www.amea.gr/
Διεθνής Αμνηστία
http://www.amnesty.org.gr/
Ακόμη, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης, σε συνεργασία με τα σούπερ μάρκετ "Βασιλόπουλος" συλλέγουν τρόφιμα που θα μοιραστούν στους άπορους τις μέρες των Χριστουγέννων. Όποιος θέλει λοιπόν, πάει στο σούπερ μάρκετ, αγοράζει ότι θέλει σε ότι ποσότητα θέλει και το αφήνει στον ειδικό χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου